संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

सुयुजः — बीजविशेषः।; "सुयुजे प्रथिनस्य मात्रा अधिका वर्तते तथा च तस्मात् तैलम् अपि प्राप्यते।" (noun)

सुयुजः — वनस्पतिविशेषः यः भूम्याः उर्वराशक्तिं वर्धयति।; "सुयुजस्य बीजात् तैलं प्राप्यते।" (noun)