संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

मित्रवान् — कृष्णस्य पुत्रः।; "मित्रवतः वर्णनं पुराणेषु वर्तते।" (noun)

मित्रवान् — द्वादशतमस्य मनोः पुत्रः।; "मित्रवान् इत्यस्य वर्णनं पुराणे दृश्यते।" (noun)