संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

गुरुता, गुरुत्वम् — गुरोः अवस्था भावो वा।; "गुरुतायाः कारणाद् सः एतद् वस्तु न उत्थापयितुं शक्नोति।" (noun)